تعدد کیوسک و دکه‌ها در سطح شهر در حالی است که برابر بند ۲ ماده ۵۵ تبصره یک قانون شهرداری‌ها، نصب هر گونه کیوسک و دکه تحت هر عنوانی به عنوان سد معبر تلقی شده و خلاف مقررات است، همچنین وزارت کشور طی ابلاغیه به همه شهرداران سراسر کشور نصب هر گونه کیوسک و دکه را خلاف می‌داند.علاوه بر این ماده یک ماده ۵۵ قانون شهرداری ها، تصریح شده است: “سد معابر عمومی و اشغال پیاده روها و استفاده غیرمجاز از آنها و میدانها، پارکها و باغ های عمومی، برای کسب و یا سکنی و یا هر عنوان دیگری،ممنوع است و شهرداری مکلف است از آن جلوگیری و در رفع موانع موجود و آزاد نمودن معابر و اماکن مذکور ً ، به وسیله مأمورین خود، راسا اقدام کند”.
عصر اولین ها//پیاده روها از جمله معابر عمومی به شمار می روند که مسدود نمودن آن ها و ایجاد سد معبر موجب اختلال در روند عبور و مرور شهروندان می گردد. علاوه بر این تجاوز به حریم شهروندان از مصادیق تضییع حقوق شهروندی محسوب می شود که در مسجدسلیمان به شکلی کاملاً مهندسی شده و در میان غفلت عوامل شهرداری در حال انجام است.
به گزارش شهر اولین ها، شاید وقتی روزانه جهت امورات شخصی به شهر می‌رویم کمترین دقت را به پیاده‌روهای شهرمان می‌کنیم، پیاده‌روهایی که متعلق به عابران پیاده است اما کمترین حقشان داشتن پیاده‌روهایی با عرض پهن و بدون موانع و سد معبر است. درحالی که طراحی پیاده‌رو در شهرها از نظر بسیاری از صاحب نظران شهرسازی به عنوان نمادی پرنقش در پویایی زندگی اجتماعی و تعاملات اجتماعی دارد اما متأسفانه در مسجدسلیمان، این نقش به واسطه جولان دستفروشان و پهن شدن بساط دستفروشی و کیوسک‌ها هر روز کمرنگ‌تر می‌شود به نحوی که در زمان‌های پر تردد به سختی می‌توان معبری برای رفت و آمدها یافت. تعرض به پیاده‌رو به شکل‌های مختلف، قصه کهنه‌ای است از قدیم، دستفروشان متحرک و ثابت، کفاشان و متکدیان همواره بخش یا بخش‌هایی از پیادهروها را اشغال و مشکلات عدیده‌ای را برای رهگذران ایجاد می‌کردند.
نصب کیوسک در سطح معابر عمومی و پیاده‌رو فروشی از جمله معضلاتی است که طی ماههای اخیر در مسجدسلیمان به شکل قابل توجهی رشد یافته است. این کیوسک‌ها علاوه بر سد معبر باعث بر هم زدن سیمای ظاهری شهر نیز شده است. وجود دکه‌ها (کیوسک) در پیاده‌رو ،جدا از ساخت و جانمایی غیر اصولی‌شان سبب هدایت عابران پیاده به عبور از خیابان می‌شوند که خطرات خود را دارد و گاهاً این بی توجهی‌ها به قیمت تهدید جان عابران پیاده تمام خواهد شد، این امر نیز باعث شده تا راه عبور پیاده همواره بسته و لذت قدم زدن در پیادهروها برای شهروندان و خانواده‌ها تلخ شود. جدا از تخلف بودن این کار، متصدیان این امر حتی جانمایی صحیح برای احداث این کیوسک‌ها را در نظر نمی‌گیرند و جانمایی غلط تمامی دکه‌ها و عدم رعایت اصول ایمنی، خطرات زیادی را برای شهروندان ایجاد کرده است.
تعدد کیوسک و دکه‌ها در سطح شهر در حالی است که برابر بند ۲ ماده ۵۵ تبصره یک قانون شهرداری‌ها، نصب هر گونه کیوسک و دکه تحت هر عنوانی به عنوان سد معبر تلقی شده و خلاف مقررات است، همچنین وزارت کشور طی ابلاغیه به همه شهرداران سراسر کشور نصب هر گونه کیوسک و دکه را خلاف می‌داند.علاوه بر این ماده یک ماده ۵۵ قانون شهرداری ها، تصریح شده است: “سد معابر عمومی و اشغال پیاده روها و استفاده غیرمجاز از آنها و میدانها، پارکها و باغ های عمومی، برای کسب و یا سکنی و یا هر عنوان دیگری،ممنوع است و شهرداری مکلف است از آن جلوگیری و در رفع موانع موجود و آزاد نمودن معابر و اماکن مذکور ً ، به وسیله مأمورین خود، راسا اقدام کند”.
آیا مسئولین شهرداری می‌دانند همه مراجع بزرگ دینی استفاده از معابر عمومی برای استفاده شخصی را جایز نمی‌دانند؟
اگر آقایان از همه موارد اطلاعات کافی داشته باشند به راستی چرا ما باید شاهد نصب این همه کیوسک و دکه در شهر باشیم؟
آیا افرادی که کیوسک یا دکه نصب کرده‌اند امتیازی نسبت به سایر شهروندان دارند؟
اگر قرار بر این بود که این امتیاز برای همگان به صورت غیر قانونی اهداء شود باید به همه شهروندان به خصوص افراد بیکار مجوز نصب کیوسک و دکه اهداء شود.
از این رو امیدواریم تا شهرداری مسجدسلیمان علاوه بر پاسخگویی در خصوص تضییع حقوق شهروندی و پیاده رو فروشی هایی که روز به روز در سطح شهرستان رو به افزایش است، نسبت به برخورد قانونی با این موارد و رفع سد معبر ایجاد شده اقدامات مطلوبی را صورت دهد.
