سایت خبری شهر اولین ها//بايد دانست كه ساخت پل عابر پياده آن هم با هزينههاي فراوان نه براي زيبايي و سيماي شهر بلكه براي حفظ سلامتي و تامين امنيت افراد در جامعه است اما گویا این موضوع حیاتی در مسجدسلیمان مورد توجه کمتری واقع شده است. به گزارش سایت خبری شهر اولین ها، یكي از […]
سایت خبری شهر اولین ها//بايد دانست كه ساخت پل عابر پياده آن هم با هزينههاي فراوان نه براي زيبايي و سيماي شهر بلكه براي حفظ سلامتي و تامين امنيت افراد در جامعه است اما گویا این موضوع حیاتی در مسجدسلیمان مورد توجه کمتری واقع شده است.
به گزارش سایت خبری شهر اولین ها، یكي از مهمترين خدمات شهري تامين امنيت عابران پياده است كه اين مهم ميتواند با احداث پل هوايي به شكلي مطلوب تامين شود. عامل بسياري از تصادفات در جادههاي شهري عابرين پياده هستند كه بدون رعايت مسائل ترافيكي به عبور و مرور در عرض خيابانها ميپردازند و اين مسئله منجر به تصادفاتي ميشود كه علاوه بر تلفات جاني، زيانهاي اقتصادي و مشكلات روحي و رواني را نيز به جامعه تحميل ميكنند.
در شهرستان مسجدسلیمان اما این موضوع از اهمیت چندانی برخوردار نبوده و می توان گفت پل های عابر پیاده به اندازه قدمتشان گام های شهروندان را بر روی پیکر خود حس ننموده اند.نکته ای که شاید در نگاه اول جزیی و پیش پاافتاده بنظر برسد اما با نگاهی موشکافانه تر پی می بریم که بازخورد اجرای پل های عابر پیاده در اماکن پرتردد چیزی جز اهداف چشم انداز ابتدایی در جانمایی آنان بوده است…!!!
اخیراً مشاهده گردیده که در منطقه سی برنج و حوالی پل عابر پیاده نفتون دو سرعتکاه ( سرعتگیر ) اجرا شده تا خودروها و وسایط نقلیه در هنگام عبور با سرعت کمتری از محدوده مدارس این منطقه عبور نمایند و بدون شک اجرای این سرعتکاه ها در نزدیکی پل عابر پیاده قابل تأمل است.از این حیث که فقدان فرهنگ عمومی صحیح استفاده از پل عابر پیاده عوامل شهرداری و پلیس راهور را مجاب به اجرای این موانع (سرعتکاه) نموده است. ضمن اینکه به کرات مشاهده گردیده که عابرين پياده به جاي استفاده از پل هوايي به يكباره و با سرعت وارد خيابان شده كه گاه با برخورد با وسيله نقليه قرباني بياحتياطي خود ميشوند.
متاسفانه با وجود اينكه سالها از احداث پلهاي هوايي در مناطق شهري مسجدسلیمان ميگذرد اما هنوز استفاده از آن به عنوان يك فرهنگ نهادينه نشده و استفاده از آن به حاشيه رفته است و همين عدم توجه سبب بروز بسياري از حوادث ميشود كه نيازمند اطلاعرساني و فرهنگسازي ويژه در اين خصوص است.
شاید بتوان يكي از راههاي فرهنگسازي در اين خصوص را افزايش پلهاي هوايي قلمداد كرد، زيرا وقتي مردم چيزي را به وفور در اجتماع مشاهده كنند ناخودآگاه الزام استفاده از آن به ذهن افراد القاء ميشود.
با اين حال باید در نظر داشت که يكي از نشانههاي توسعهيافتگي در هر كشوري وجود پل عابر پياده است كه در كشور ما و از جمله شهرستان استفاده نشدن آن نشانه فقر فرهنگي در اين زمينه است كه اين مسئله هم نيازمند همت جدي مسئولان فرهنگي و اجتماعي است. از سوي ديگر بايد به اين مسئله پرداخت كه چه عواملي سبب بيرغبتي افراد در استفاده از پلها ميشود. عواملی همچون عدم مكانيابي درست، طولاني شدن مسير با عبور از روي پل، مكانيزه نبودن پلها و… مانع تمايل افراد بر استفاده از پلها ميشود. بر اين اساس ضروري است اين مسائل از سوي مسئولان و متوليان مورد توجه قرار گيرد و رفع و حل آنها در دستور كار باشد.