شهر اولین ها//صدای اعلان برگزاری مسابقه نفت که در خیابان ها می پیچد ، یا نیم نگاهی به بنرهای اطلاع رسانی سطح شهر یادمان می اندازد که هنوز فوتبال در خون شهر جاری ست و می شود امیدوار بود به آینده؛ به لیگ برتر ؛ به زنده شدن دوباره روح شهر اولین ها … دو […]
شهر اولین ها//صدای اعلان برگزاری مسابقه نفت که در خیابان ها می پیچد ، یا نیم نگاهی به بنرهای اطلاع رسانی سطح شهر یادمان می اندازد که هنوز فوتبال در خون شهر جاری ست و می شود امیدوار بود به آینده؛ به لیگ برتر ؛ به زنده شدن دوباره روح شهر اولین ها …
دو ساعت پیش از آغاز مسابقه همهمه درب های ورودی استادیوم شوق خاصی را در چهره علاقمندان فوتبال نشان می دهد که دوباره و مثل سالهای قبل از صعود به لیگ برتر نوید سکوهای شلوغ و پر ازدحام ورزشگاه را می دهد…
کمی آنطرف تر باید تمام مسابقه را جایگاه خبرنگاران واقع در اتاق شیشه ای به نظاره بنشینیم ؛ اتاقی فارغ از هیاهو و ولوله های هواداری !؟ و اینکه پس از لیگ برتر به ندرت این اتاق شیشه ای رنگ ازدحام به خودش دید و انگار آنهمه خبرنگار خاصِ رقابتهای لیگ برتر بودند… !!
سوت آغاز بازی را که جناب سرهنگ !!!(داور مسابقه) به صدا در می آورد ، امیدها به کسب چهارمین برد متوالی زنده می شود. کمی سردرگم و شاید هم مدارا با حریف خود تا دقایق انتهایی بازی باعث می شود که احتمال وقوع یک نتیجه تساوی شدت بگیرد اما کاکوها یک لحظه غفلت کردند تا اسیر فرصت طلبی شاگردان سلطان محمود شوند… گلللللللل برای تیم نفت مسجدسلیمان و همان حکایت هفته های قبل ؛ پیروزی بدون گل خورده.
به لطف ناکامی تیم های تعقیب کننده ، نفت یکه و تنها در صدر جدول لیگ یک قرار گرفت ؛ آهنم در روزهایی که کارلوش کیروش علاوه بر صعود به جام جهانی با رکورد حداکثر پیروزی و بدون گل خورده نمونه ای می شود برای الگوبرداری شیران زاگرس …
انگار دوباره عروسی به کوچه مان برگشته و مثل سالهای نه چندان دور بار دیگر تیم فوتبال نفت دلخوشی خیلی ها شده ، اشتیاق حضور حتی ۱۰ دقیقه ای شماره ۱۰ دوست داشتنی و محبوب در ترکیب را هم به این علاقمندی ها اضافه کنید. حالا دیگر سرود قهرمانی از همین هفته های ابتدایی روی سکوها طنین انداز شده : ” این صنعتِ منه ، دوستش دارم خیلی زیاد ، قهرمانی بهش میاد …” .
بغض های جوانان و خیلی های دیگر در شهر اولین ها پشت همین بردها و حس قدرتی که تیم نفت به آنها می دهد ، پنهان می شود… شاید غمِ بیکاری در دل و بادکنک های رنگیِ خاکستری در دست !!! را یادمان برود با پیروزی های اینچنینی و صعود به لیگ برتر… ؛ البته شاید …
