عصر اولین ها// یکی از علل اصلی عدم توفیق در تحقق شعار آرمانی و مقدس عدالت اجتماعی و بروز مشکلات عدیده اقتصادی و معیشتی موجود بی توجهی به ماهیت اقتصادی بهره وری و ناتوانی در عملیاتی کردن بعد کارایی بهره وری (مصرف بهینه منابع) است.
کارایی در گرو ماهیت فرهنگی بهره وری (درست انجام دادن کار درست) است. بعبارتی کمبود نیروی انسانی کارآمد (در کنار تورم شاغلین) که نسبت به سایر منابع همچون سرمایه، مواد اولیه، اطلاعات و تکنولوژی مهمترین منبع سازمانی محیط های کسب و کار تولیدی و خدماتی دولتی و غیردولتی محسوب میشود، عامل اصلی افت بهره وری ملی است . لذا تنها راه بهره مندی از نیروی انسانی کارآمد توجه جدی به مدیریت درست جمعیت میباشد.
مدیریت درست جمعیت در ابعاد کیفی و کمی ضرورتی است که جوامع توسعه یافته جهت بهره مندی حداکثری از نیروی انسانی سالم (در ابعاد جسمی و روانی) و کارآمد بمنظور دستیابی به شاخص های توسعه به آن توجه و اهتمام جدی ویژه ای دارند، در حالی که متاسفانه این موضوع در کشور ما به شدت مورد غفلت قرار گرفته و شاید بدلیل مسائل اولویت دارتری مثل بازسازی، امنیت، جبران عقب ماندگی های بهداشتی، آموزشی و رفاهی، تمرکز بر رفع تحریم و انزوا زدایی بین المللی بتوان آنرا توجیه نمود. لذا اساسی ترین اقدام برای توسعه کشور که می بایست برای تحقق آن با تمرکز بر فرهنگ سازی مورد همت واقع گردد به ترتیب ذیل عبارتند از ؛
۱ -تدارک بانکی حاوی اطلاعات صحیح و دقیق از جمعیت در ابعاد سنی، جنسی، شغلی، تاهل، تحصیلات، مهارت، میزان درآمد، سلامت جسمی و روانی، کمیت و کیفیت مسکن، شهری یا روستایی، میزان برخورداری از امکانات آموزشی، بهداشتی، رفاهی، تفریحی، شغلی، ورزشی و …. از یکسو و از سوی دیگر اطلاعاتی از مناطق استانی، شهری و روستایی در ابعاد پتانسیل های سرزمینی برای سرمایه گذاری هایی متناسب با استعداد جغرافیایی آن منطقه که البته در این زمینه به کندی و ناقص اقداماتی انجام گرفته است.
۲ -وزن دهی (ارزش گذاری) ابعاد مرحله اول، یعنی برای هر کدام به عنوان معیار ضریبی مناسب و منطقی (علمی) تعریف کنیم بگونه ای که مجموع ضرائب یک شود ( نرمالیته ).
۳ -پردازش نرم افزاری اطلاعات مراحل اول و دوم توسط تشکیلاتی بعنوان متولی مدیریت (هدایت و کنترل هدفمند) جمعیت که با وزارتخانه های مرتبط با کم و کیف جمعیت مثل آموزش و پرورش، بهداشت و درمان، آموزش عالی، ورزش و جوانان، کشور واقتصاد و … هماهنگ و در تعامل باشد .
۴ -با فرهنگ سازی و اعمال روش های تشویقی و ترغیبی در بعد کیفی، در صورت مراجعه زوجین با پردازش اطلاعات کامل آنها، از یک سو توانشان در تربیت تعداد و جنسیت فرزندان مشخص میگردد و از سوی دیگر در صورت وجود مشکلاتی از جهت باروری، آنها را تحت چتر درمانی قرار داده و با کنترل سلامت جنین تا زمان تولد مورد حمایت قرار داده میشوند (توجه داشته باشیم که بمنظور توسعه کشور چنین هزینه هایی سرمایه گذاری مفید و ارزشمندی محسوب میگردد).
توضیح : باید زوج هایی که شرایط داشتن تعداد بیشتر فرزند با کیفیت را داشته و زوج هایی که این شرایط را ندارند شناسایی، ترغیب و راهنمایی به فرزند آوری بیشتر یا کمتر گردند.
نکته ۱؛ متاسفانه شرایط موجود به گونه ای ست که کمتر از ۵ درصد حکم کارگزینی و کمتر از یک درصد حقوق پرداختی به کارمندان و کارگران آنهم فقط در مورد مردان به همسر و اولاد اختصاص داده میشود. در حالیکه اگر درصد قابل توجهی از حقوق تعیین شده به همسر و تعداد فرزندان، نه تنها در مورد مردان بلکه در مورد بانوان شاغل (مخصوصاً خانه دار) هم تخصیص داده شود، آنگاه رغبت مردان و زنان شاغل و توانمند به ازدواج و فرزند آوری بیشتر میشود.
توضیح : پر واضح است که جامعه مدیون خانه داری درست (شامل رسیدگی به امور رفاهی همسر و علاوه بر رفاهی، تربیتی فرزندان) همسران و مادران خانه دار است .
نکته ۲؛ تعداد کم فرزندان زوج های تحصیلکرده، شاغل و متمول (یک و حداکثر دو) باعث توجه بی مورد والدین نسبت به فرزتد یا فرزندانشان گردیده و از آنها افرادی بی انگیزه ، ضعیف (از نظر اراده، تلاش و پشتکار)، وابسته، متکبر، مغرور، از خودراضی، خوشگذران، زیاده خواه، راحت طلب، منزوی یا…. و تعداد زیاد فرزندان زوج های با تحصیلات پائین و کم درآمد باعث افزایش بزهکاری و در مواردی که شوق و رغبت به یادگیری علوم و فنون در آنها بوجود می اید انگیزه ای جز عقده گشایی، انتقام یا … نداشته و اهمیتی برای مصرف بهینه منابع و ارائه خدمت و کالای با کیفیت قائل نیستند.
البته اقلیت خودساخته ای که تحت مدیریت والدین برخوردار از معرفت دینی، پایبند به شرع و اخلاقیات و متبحر در تربیت هستند را باید استثنا قائل شد.
- نویسنده : ایمان کاهکش
