تعیین عرصه و حریم «نیایشگاه بَردنِشاندِه»
تعیین عرصه و حریم «نیایشگاه بَردنِشاندِه»
سرپرست اداره میراث فرهنگی گردشگری مسجدسلیمان گفت: تعیین عرصه و حریم «نیایشگاه بَردنِشاندِه» با هدف حفظ هر چه بیش‌تر این اثر تاریخی در دستور کار قرار گرفت.

عصر اولین ها// ایوب سلطانی  اضافه کرد: اعتبار تعیین عرصه و حریم بردنشانده با همکاری اداره کل میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع ‌دستی خوزستان تخصیص یافت و کار بررسی و مطالعات نیز انجام شده است.

او همچنین با اشاره به این‌که مرمت جبهه غربی محوطه بردنشانده تکمیل شد افزود: هم‌اکنون مرمت جبهه شمال‌ غربی و شرقی محوطه بردنشانده به دست پیمانکار در حال انجام است.

وی ادامه داد: تابلو سنگی بزرگی به ۲ زبان فارسی و انگلیسی همگن و مطابق با محیط بردنشانده و ضوابط یونسکو برای معرفی این نیایشگاه نصب شد.

سرپرست اداره میراث ‌فرهنگی، گردشگری و صنایع ‌دستی مسجدسلیمان خاطرنشان کرد: در بررسی‌ها و تحقیقات انجام شده در نیایشگاه بردنشانده سه نقش برجسته تاریخی کشف شد.

سلطانی افزود: اطلاعات اشیای تاریخی به دست آمده در سامانه جام ثبت و پس از آن به موزه مسجدسلیمان برای نگهداری منتقل شد.

نیایشگاه بردنشانده بزرگترین نیایشگاه و آتشکده روباز ایرانیان مربوط به دوره هخامنشیان است که در نزدیکی شهرستان مسجدسلیمان قرار دارد. بردنشانده در ۱۶ کیلومتری مسجدسلیمان، جاده اندیکا و سد شهید عباسپور واقع شده ‌است. این اثر در تاریخ ۲ اسفند۱۳۲۷ با شماره ۳۷۲ به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.

این مجموعه گسترده و طویل شامل سه قسمت کاخ محل اقامت رییس، نیایشگاه (در شرق کاخ) و یک قصبه در شمال است. ساختمان آن متعلق به دوره پارس‌ها و هخامنشیان است و نقوش برجسته روی آن به عهد اشکانی برمی‌گردد. اشیایی چند که هنگام حفاری به دست آمده نشان می‌دهد که پایه اصلی در دوره هخامنشی ساخته شده‌ است. از این رو، این بنای کهن باستانی‌ترین نیایشگاه کیش دیرین ایرانیان است.

  • منبع خبر : ایسنا