شامگاه ۱۳ فروردین مصادف با روز طبیعت مردم اهواز با حضور در بوستان‌ها، پارک‌ها و طبیعت سبز این شهر با شروع آوای ملکوتی دعای “ربنا” در ماه مبارک رمضان با توزیع خرما و شربت آغاز روز طبیعت را جشن گرفتند.
امسال ۱۳ فروردین با ایام مبارک “رمضان” ماه میهمانی خدا متقارن شده است که شاهد جمع کثیری از خانواده ها هستیم تا ضمن پرداختن به فرایض دینی این روز را در طبیعت و در کنار خانواده بگذرانند.
امروز از همان ساعات اولیه صبح تمامی پارک‌ها، بوستان‌ها و تفرجگاه‌ها با حفظ حرمت ماه مبارک رمضان آماده حضور مردم و مسافران بود.
در ماه مبارک رمضان تاکید بسیاری بر نشاط و شادی شده است که با رعایت شئونات این ماه و تلاقی با آئین نوروز و گرامیداشت روز طبیعت می‌توانیم یک روز فرخنده را باهم داشته باشیم.
پایگاه‌های بسیج در بوستان‌های محلی با نزدیک‌شدن به اذان مغرب با اجرای گروه‌های شادی، نمایش، مسابقه‌های محلی برای کودکان، سخنرانی در خصوص فرایض ماه مبارک و برپایی نماز جماعت، خانواده‌ها و مردم را در دل طبیعت همراهی می‌کردند.
گفته می‌شود ایرانیان باستان در آغاز سال نو پس از ۱۲ روز جشن‌گرفتن و شادی‌کردن که به یاد دوازده ماه سال است، روز سیزدهم نوروز را که روز فرخنده‌ای است به باغ و صحرا می‌رفتند و درحقیقت به این ترتیب نوروز را جشن می گرفتند.
سیزده بدر دارای آیین‌های ویژه‌ای است که در درازای تاریخ پدید آمده و اندک اندک چهره سنت به خود گرفته‌است که می‌توان به گره زدن سبزه، سبزه به رود سپردن، خوردن کاهو و سکنجبین، پختن خوراک‌های گوناگون به ویژه آش رشته و پرتاب ۱۳ عدد سنگ اشاره کرد.
در بین نوجوانان و جوانان شاهد افرادی هستیم که با آئین سنتی “سبزه گره‌زدن” یا “بازگشایی بخت” زندگی را با طبیعت تلفیق کرده تا سبز و شاداب سالی جدید را آغاز کنند .
از آئین های دیگر “سیزده بدر” بازی‌های گروهی ، شعر خوانی‌های دسته‌جمعی، گردآوری گیاهان صحرایی، خوراک پزی‌های عمومی، بادبادک‌پرانی، سوارکاری، نمایش‌های شاد، آب‌پاشی و آب‌بازی بخشی از این آئین ها است که در باور مردم کهن ایران است تا با نشاط و شادابی سالی نو و با برکت را آغاز کنند.
اکنون و با تاریکی هوا به ساعات ملکوتی اذان مغرب نزدیک می‌شویم، پیر و جوان با حضور در وضوخانه و شیرهای آب در بوستان‌ها وضو می‌گیرند تا به استقبال نماز بروند.
بلندگوهای مستقر در بوستان‌ها با قرائت آوای ملکوتی “رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَهً ۚ إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ” و سپس معنی آن ” بار الهیٰ، دل‌های ما را به باطل میل مده پس از آنکه به حق هدایت فرمودی، و به ما از لطف خویش اجر کامل عطا فرما که همانا تویی بخشندهٔ بی‌منّت” خانواده‌ها را به میهمانی خدا دعوت می‌کند.
در بوستان‌ها نماز برپا می‌شود و نمازگزاران پس از اقامه نماز با توزیع خرما، شیرینی و شربت توزیع تا روزه خود را باز کنند .
در دل طبیعت زیر نور ماه، سفره‌های رنگین افطار بپا شده از آش، فرنی، نان و پنیر، خرما و در گوشه هایی از این سفره غذا های رنگارنگی که نماد ایرانی است به چشم می‌خورد.
جوانترها با برپایی آتش تلاش می‌کنند تا شام مورد علاقه خود را که کباب جوجه است محیا و نوش جان کنند.
با “سیزده بدر” غم‌ها از دل‌ها بیرون و با رفتن به دامان طبیعت،چون شکوفه‌های بهاری دل‌ها شاد و غنچه‌های امید برای آغاز سالی نو شکوفا می‌شود.
