عصر اولین ها// پریسا طاهری: یقینا همگان واقف هستند یکی از معیارهای مهم و شاخصه های ایجاد توسعه و عمران هر شهرستانی، انتصاب مدیرانی قوی و به کار گرفتن مسئولانی کارآزموده و تاثیرگذار است.
مدیرانی که دارای تخصص و دانش و تجربیات کافی می‌باشند و کار آزموده، توانایی عملیات سازی و پیاده کردن ایده ها را دارند، از قدرت تحلیل شرایط برخوردار هستند، دارای ارتباطات و تعاملات اجتماعی بالایی می باشند و می توانند انگیزه خدمت و خدمات رسانی را به مردم در بین نیروهای تحت هدایت خود برانگیزند.
اگر بخواهیم صریح و صادقانه بگویبم تن رنجور مسجد سلیمان دیگر توان و تکرار اینگونه آزمون و خطاها را ندارد، حال مردم خوش نیست از در و دیوار این شهر جز افسردگی و دل مردگی و پژمردگی چیز دیگری نمی بینیم، سالیان سال این شهرستان سکوی پرتاب مدیرانی است که نه بر اساس شایسته سالاری بلکه بر مبنای باند و دسته منتصب شدند و اساسا کسب تجربه و کارآموزی ثمره دیگری برای سازمان شان نداشته اند.
چنانچه حضور انگشت شمار مدیرانی شایسته جز در بعضی ادارات را فاکتور بگیریم، همواره این چرخش ناصحیح و دور باطل در حال انجام است. انتصاب افرادی که حتی درک و شناختی از محیط شهرستان ندارند چند صباحی بعد از کسب رزومه و سوابق مدیریتی فردی دیگر جایگزین می شود که از قضا آن هم بهره‌وری و کارآمدی و اثر بخشی مکفی و لازم را جهت بهبود شاخص‌های اجتماعی، اقتصادی، رفاهی، خدماتی و … برخوردار نیستند.
حال با این شرایط و اوضاع تقسیم میزهای مدیریتی !! آیا می توان این انتظار را داشت که مسجدسلیمان روی توسعه و آبادانی را ببیند؟
بنابراین انتظار نخبگان، دلسوزان و شهروندان مسجد سلیمان از مدیران ارشد خوزستان و شهرستان این است که به این نکته اهتمام راسخ داشته باشند که خواست عمومی مردمی که سال ها محرومیت را در همه زمینه ها متحمل شده اند و بر دوش می کشند، عدم انتصاب افرادی است که تجربه کافی برای اداره سازمان‌های مهم و حیاتی را ندارند.
مادامی که با اینگونه انتصابات که بر مبنی شایستگی و دانش کافی بنا نشده همراه می‌شوند و کارهای بزرگ را به اشخاص کوچک می‌سپارند، جز ناراحتی و نگرانی و نا امیدی نخبگان و شهروندان این شهر از عدم بهبود اوضاع و احوال، حاصل و نتایجی نخواهد داشت.
بنابراین می‌طلبد نسبت به انتصاب‌ها و به کارگیری مدیران در شهرستان فارغ از باند و گروه و دسته با نگاه عمیق و بینشی ژرف و داشتن مؤلفه‌های مدیریتی قوی، بسترهای مناسب جهت رشد و آبادانی این شهرستان را مهیا سازند، در غیر اینصورت شهر ما مسجدسلیمان همچنان در بیکاری، آسیب‌های اجتماعی، مهاجرت خانواده‌ها به کلان شهرها و شهرهای اطراف و زیرساخت های بسیار ضعیف رفاهی و تفریحی همچنان در راس امار و ارقام اسفناک کشوری باقی می‌ماند.
