عصر اولین ها//محمد رضایی میرقائد:روز دانشجو که می‌شود دانشگاه‌های کشور رنگ و بوی دیگری به خود می‌گیرند. ۱۶ آذر هر سال روز دانشجوهاست. جوانانی که پرسشگری، هیجان و مطالبه از مسئولان جزیی جدایی‌ناپذیر از ذات‌شان است. اما گویا فضای دانشگاه هم مثل بسیاری دیگر از شئونات جامعه امروز ایرانی کم کم به سمت تغییر و بی‌تفاوتی در حال حرکت است. دانشگاهی که پویا نباشد جامعه پویایی هم نخواهد ساخت.
از همان ۱۶ آذر سال ۱۳۳۲ که مصطفی بزرگ‌نیا، احمد قندچی و مهدی شریعت‌رضوی با شلیک گلوله دولت کودتا محوطه دانشگاه تهران را با خون خود رنگین کردند فضای دانشگاهی کشور رنگ و بویی سیاسی‌تر به خود گرفت. شهادت این سه دانشجو که به دنبال یک فعالیت اعتراضی سیاسی در اعتراض به دیدار رسمی ریچارد نیکسون معاون رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده آمریکا و همچنین از سرگیری روابط ایران با بریتانیا صورت گرفت گویی رسالت جدیدی را بر دوش دانشجویان ایرانی گذاشت و سرآغازی شد برای جنبش‌های مطالبه‌گر و معترض دانشجویی.
پس از انقلاب اسلامی روز دانشجو و مکان تحصیل او یعنی دانشگاه مکانی شده برای حضور سران و سیاسیون نظام که عملکرد شان را زیر تیغ و ذربین دانشجویان ببرند/یکی از مهم ترین و با نفوذ ترین جلسات دانشجویان درون هرسال حسینیه امام و در حضور رهبرانقلاب بوده که همگان بر کیفیت آن واقف اند و از سری برنامه های پرمخاطب رسانه ملی است هنگام پخش.
۱۶ آذر که می‌رسد تبریک ها و ارسال مطالب و سخن ها پیرامون این قشر جامعه تیتر میبندد،اما فقط گفتن و فرستادن پیام تبریک کافی است،؟ دانشجویانی که مدارک خود را اخذ و یا درحال تحصیل و از نخبگان و کارآفرینان بوده و یا هستند وقتی احساس کنند که به کار گرفته نمیشوند،به آنها بها داده نمیشود،پس از گرفتن مدرکشان کار مرتبط را پیدا نمیکنند،دل خوش به تبریک روزشان باشند،؟ قشری که با سیلی صورت خود را سرخ نگه می‌دارند قطعا نیازمند تبریک روزشان نیستند.آنها می‌خواهند که سهیم در امور کشورشان باشند ،دولت های مختلف به چه اندازه از اتاق فکر دانشجویان بهره گرفته اند،؟آیا نمیشود خانه ملت از دانشجویان صاحب اندیشه و نظر بعنوان مجلس در سایه استفاده نماید،؟روز دانشجو روز نشاط و شادابی باید باشد ،کرسی های آزاد اندیشی که مورد استقبال رهبرانقلاب هم است باید محل رفع پلشتی ها و امید آفرینی باشد.
قطعا دانشجو می‌داند که مطالبه،فریاد حق خواهی ،آزادی بیان متفاوت است با خدشه دار کردن امنیت ملی و دلخوش کردن دشمنان .
دانشجو می‌پذیرد که ضعف ها،نامدیریتی های اقتصادی،اجتماعی سیاسی و… ایران عزیزمان از درون قابل حل است ،و گشایش اقتصادی باید از داخل کشور اتفاق بیافتد و گرنه از آسمان آمریکا و.. بارانی برای ایران وایرانی نخواهد بارید.
این روز را باید گرامی اش داشت و نه تبریکش گفت.
- نویسنده : محمد رضایی میرقائد دانشجوی علوم سیاسی؛
