عصر اولین ها// معلولیت محدودیت نیست. اما مسئولان مربوطه در این خصوص چه تدابیری اندیشیده اند؟ احساس میکنم مسئولین قصد دارند با رفتار و کردارشان عکس این را به جامعه معلولین ثابت و القاء کنند؟؟؟ از همه مسئولان محترم شهرستان مسجدسلیمان گلایه هایی بسیار داریم. زیرا امسال هم ایام هفته جهانی معلولان به پایان رسید […]
عصر اولین ها// معلولیت محدودیت نیست.
اما مسئولان مربوطه در این خصوص چه تدابیری اندیشیده اند؟
احساس میکنم مسئولین قصد دارند با رفتار و کردارشان عکس این را به جامعه معلولین ثابت و القاء کنند؟؟؟
از همه مسئولان محترم شهرستان مسجدسلیمان گلایه هایی بسیار داریم.
زیرا امسال هم ایام هفته جهانی معلولان به پایان رسید اما متاسفانه هیچ همایشی که مربوط به این قشر از جامعه باشد در شهرستان مسجدسلیمان برگزار نشد.
مشکلات معلولان ریشه یابی نشد،
هیچ مشکی از مشکلات عدیده معلولان مرتفع نگردید و امید به آینده ای روشن در این قشر از افراد جامعه، تبدیل به یأس و ناامیدی شد.
معلولان بزرگترین اقلیت جهان به شمار میروند و بر اساس آمار ۱۰ درصد از مردم جامعه را تشکیل میدهند رفع چالشهای آنها نباید صرفاً از جهت رفع تکلیف باشد
بلکه باید تبعیضهای موجود به طور عمیق شناسایی شده و رفع گردد تا حداقلها برای آنها ایجاد شود.
اما این موضوع، یکی از موضوعاتی است که همیشه با خود حس غم و ناخرسندی به همراه دارد و اغلب انسان ها قصد دارند از این پدیده فرار کنند و نمی خواهند با آن رو به رو شوند.
ضروری است که برنامه ریزان هر جامعه ای بپذیرند که باید راه ها را برای پیشرفت این قشر از جامعه در اجتماع باز نمود و حقوق اجتماعی و سیاسی آنان، حق تحصیل و اوقات فراغت و قوانین مربوط به کار را به طور جداگانه بررسی کنند.
تا زمانی که یک معلول به دلیل غفلت ارگانهای مختلف دولتی، شهری از نیازهایش با افسوس سخن بگوید،
با حسرت به طبیعت و نعمتهای خداوند نگاه کند.
تا زمانی که فرد دارای معلولیت به دلیل عدم مناسب سازی و عدم استاندارد بودن محیط زندگی و اجتماعی، در شهر مسجدسلیمان امکان حضور و فعالیت نداشته باشد ، چارهای جز مهجور ماندن و خانه نشینی ندارند.
به هیچ عنوان مسجدسلیمان، شهر اولین ها را هنوز شهر دوستدار معلول نمیدانم
در شهر مسجدسلیمان یک پارک در گوشه ای از شهر معرفی کنید که شخص دارای معلولیت بتواند بدون دغدغه از یک طرفش وارد و از طرف دیگر بیرون بیاید که اگر اینچنین باشد پارک دسترسپذیر خواهد شد و اگر دانشگاهها ، مدارس و ادارات و … اینگونه شدند آن وقت میشود گفت شهرمان، شهر اولینها، دوستدار معلول است.
دوستدار معلول یعنی در هر جایی که شهروند غیرمعلول توانست تردد کند شهروند معلول نیز بتواند تردد کند حال ببینید کدام گوشه از شهرمان اینگونه است؟
تبعیضهایی که در شهر اولین ها وجود دارد سلامت افراد دارای معلولیت را تحت تأثیر قرار میدهد.
تبعیض در حوزه اشتغال، حمل و نقل و فرهنگ در صورتی که معلولان هم مانند سایر شهروندان عوارض و مالیات یکسان پرداخت میکنند.
و این تبعیضها سلامت روان افراد دارای معلولیت را با مخاطره روبهرو کرده و برای آنها دردسرهایی ایجاد میکند و سبب ناامیدی جامعه معلولان شده است.
از دولت و مسئولان انتظار داریم که شرایط فعلی معلولان را درک کنند،
از نزدیک با افراد دارای معلولیت گفتگو کنند و از آنها در راستای تخصصشان در مشاغل مختلف و در حیطه مدیریتی هم استفاده کنند و این قشر از جامعه را کنار نگذارند،
بی شک وقتی یک فرد معلول در حیطه مدیریتی جامعه سهم داشته باشد قطعاً به طور خودآگاه و ناخودآگاه در رفع مشکلات معلولان فعالیت خواهد کرد.
امیدواریم به همه موارد فوق الذکر در دولت جدید رسیدگی شده و مشکلات معلولان در جامعه کاهش یابد.
با تشکر
حسین کلانتری-دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی